30 Kasım 2009 Pazartesi

Vir-Gül.

Bence tek sorun çözmek ya da çözememek.
Ama konumuz haketmek ya da haketmemek.
En azından "olmak ya da olmamak"la uzaktan yakından bir alakası yok.

Hayatın yani.

Konuşmaya böyle başladığımı düşünsene!
Sen düşüncelere dalmışken,
hayatın ne kadar basit olduğunu düşünen ve
insanoğlunun bunu ne kadar büyüttüğünü anlayıp
kahkahalar atabilen insanlarız biz.

kendimle çeliştiğimi farketmeniz gerekirdi.
çözmek ya da çözememek saçma geliyor o zaman değil mi?

Demek ki yeterince basit değilmiş.
Ya da basit sandığım şey hayatmış.
Aslında basit olan insanoğluymuş.

ay. aman. öf.

itiraf edelim hepimiz basitiz.
tamam. yeter.

fısıldadığıma bakma.
asıl söylemek istediğim şey şu.

sen, adında bulunan "a" harfini bile haketmiyorsun.
bu, senin aslında basit olan her şeyden basit olduğun anlamına gelir ki,
adında "e" harfinin bulunması imkansız.

bana imkansız diye bir şey yoktur klişeleriyle gelme.
benim için olmasa bile, senin için var.

aslına bakarsan, bu benim narsistliğimle alakalı değil.
şizofreni hapımı içmeyi unuttum.

ve bilirsin. böyle durumlarda, içimdeki tüm kinimi boşaltırım.

aslında bunlar bilindik şeyler.
ve ben yine,

HİSSETMİŞTİM.

ama,
bu senin adındaki "k" harfini hakettiğin anlamına gelmez.

bir şey söyleyeyim mi?
aslında sen o kadar basitsin ki,
tanımlamak için kullandığım her virgül
bırak gizli bir anlam taşımayı,
mantıklı bir cümle bile içermiyor.

bu, basit olduğun halde, virgül, kullanmayı, sevdiğimi gösterir ki, bu, senin için hiç, hoş bir durum olmasa, gerek.

Hiç yorum yok: