14 Ekim 2010 Perşembe

Mavi Şemsiye.

Okula giderken şemsiye almayı unuttum sanıyordum sabah. Ta ki arabanın torpido gözünde biri siyah biri lacivert iki şemsiye bulana kadar. Aldım, ikisini de inceledim ve lacivert olanı kaptığım gibi okula girdim.

Şemsiyem olunca yarım saatlik yolu yağmurda yürüyecek kadar bile cesaretim oluyor. Ki ben yağmurdan pek haz etmem. Sonuçta güneşli hava insanı hep mutlu etmeyi başarmıştır.

Neyse, diyeceğim o ki, ben çok şanslı bir kızım.

Hiç yorum yok: