Eve yürürken sonbahar yapraklarına basma yarışması yaptım. Kendimle yarışıyordum ve ben kazandım. Bazı masallar mutlu sonla bitmese hiç olmayacak bu. Keşke hep bitse ama bitmez ki. İzin vermezler. Aynı kişiler benim ağaçlarımı, kedilerimi, güneşimi, köpeklerimi, çiçeklerimi, taşlarımı çaldılar. Konuşamıyorum artık onlarla. Kim şizofren olmak isteyen birine sataşır ki. Biraz başım dönüyor. Dönüyor. Kaybettiğim kediyi çöp konteynırının yanında buldum. Ne zaman mutsuz olsam kedi karşıma çıkıyor. Beni evime kadar geçirmeden bırakmıyor. Üstüne onunla konuşmasam olur mu? Olmaz. Çöp konteynırı demişken size Joel'dan bahsetmek isterdim ama kimse anlamadı şimdiye kadar. Biraz korkuyorum. Ya çöp konteynırını kıskanırsam?

Eminim ona böyle hitap ettiğimi duysa üzülürdü.
Üzülme. Sadece biraz başım dönüyor.