21 Ocak 2011 Cuma

Ortak.

Bu sandığın gibi bir şey değildi. İki ayrı yol, ne kadar sürerse sürsün aynı yere çıkmayı başarırdı. Ortak nokta denirdi buna. Okunmuş kitaplar, dinlenmiş şarkılarla ilgili bir şeydi. Söylemek istemediğin zaman bile hissettiklerinin aynı olması. Sen yine de bütün gün oturup dolunayı beklemektense, güneş batarken koşmayı yeğlerdin.

Şaşılacak bir şey yok. Kış yine gelmiş işte.
Bu hayatta kaderler bile ortak.

Hiç yorum yok: