Blogger'a ilk geldiğim günü hatırlıyorum. Dilara blog açmıştı. Çikolata Kız'dım o zamanlar. Hep, yazmak için bir konumun olmasını bekledim. İyi yazıp yazmadığımı bilmiyordum. Ama yazıyordum. Şimdikinden tek farkı, o zamanlar içimden geleni yansıtabilmemdi. Şimdi, içimden gelen onca şey olmasına rağmen anlatmak istediğimde kitleniyor.
Bir sürü yazı yazdım. Gün içinde bunu yazarım, bunu çizerim dedim. Ama şimdi niye olmuyor anlamıyorum. Şimdi neden eskisi gibi bahsedemiyorum, eskisi gibi heyecanlanamıyorum bilmiyorum. Buranın tadını uzunca süre almış biri olarak bırakmak çok zor geliyor.
Yazamadığım zamanlar için, günlük tutmaya başladım ama.
Bu sürecin en işe yarar yanı bu oldu sanırım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder