yakınlık-uzaklık kavramlarıyla ilgili çok ciddi sıkıntılarım var.
üstelik elimde bir fotoğraf bile yok, anılar yok. zaman, acıları sildiği gibi güzel şeyleri de siliyor.
gün geldiğinde hiçbir şey hatırlamamaktan korkuyorum. geçmişten çok korkuyorum, geçip gittiği için. bugünleri alsam, odamın bir köşesine saklasam. o dünya sonsuza kadar orda kalsa ve ben gelecekte istediğim zaman orda vakit geçirebilsem. ne geçmiş olsa, ne gelecek. çünkü ancak o zaman bugüne odaklanabilirim. hiçbir kaygım olmadan. ancak o zaman.