yaz.

Anahtarımı alıp çıkıp gidiyorum evden. Kimseye hesap vermem gerekmiyor. Çimlerde dolaşıyorum, ayaklarımı ıslatıyorum. Bazen parka gidip salıncakta sallanıyorum. Eğer gün içinde yorulmamışsam bisikletime bile biniyorum. Kitap okuyabilirim, film izleyebilirim. Önümde o kadar çok seçenek oluyor ki mutluluktan ne yapacağımı şaşırıyorum. Küçücük bir balkonda, yanımda köpeğim, etrafa bakıyorum. Fıskiyeler çalışmaya başlıyor. "Saat 11 oldu" diyorum.

İşte yazın geldiğini buradan anlıyoruz.