30 Ocak 2011 Pazar

For What It's Worth

Durumla ilgili başlık bulabilmenin sevincini yaşıyorum şu an. The Cardigans şarkısı kendisi. Çok güzel lan.

Neyse konuya geçiyorum. Bugün anladım ki, 1 saat boyunca Alsancak'ta tek başıma dolaşabiliyormuşum. İlk başta ciddi bir moral bozukluğu yaratıyor ergen bünyeye ama sonra kitapçıya girip kendini kaybediyorsun. İki eline 43095840584 kitap alıp hepsinin arkasını okuyorsun. "Onda bunda şundadır..." diye başlayan tekerlemelerle birisini seçip, bir dahaki sefere almak üzere ordan uzaklaşıyorsun.

Bir de tek başıma olduğum zaman kendimi inanılmaz savunmasız hissediyorum. Sağım boş, solum boş. Böyle ne bileyim. Garip oluyor. Ha bak şey var bir de. Normalde sevdiğim biri olsa bile, bir yerlerde karşılaşınca insanlarla geriliyorum. Neden bilmem. Çok rahatsız oluyorum bu durumdan. Koşarak uzaklaşıyorum.

Neyse ne diyorduk. 1 saat rötardan sonra Sevinç gelebildi. Bu Sevinç'in beni ikinci bekletişi lan. Bağışıklık kazandım artık. Oturdum kitap okudum falan. Ne yapayım. İşin kötü yanı, ne zaman böyle bir durum olsa birimizin kontörü olmuyor mutlaka. Sevinç'in de smsi yoktu işte. Sürekli otobüsün geldi mi diye aramak zorunda kaldım. Bilmiyormuş da nerde ineceğini. Nitekim yanlış yerde indi garibim. Onunla kavuştuktan sonra da, mutlu son zaten. Yemek falan yedik. Dolaştık. İşte. Bir gün de böyle geçti. Ayrıca belirtmeden geçemeyeceğim ki, pazar günleri Alsancak çok sıkıcı. Daha az insan oluyor böyle. Ben kalabalık severim.

Şanslı günümmüş ama. Otobüs hemen geldi. Otobüsten iner inmez dolmuş geldi falan. Sonra eve geldim. Bir baktım her yerde linkler uçuşuyor. Büyük Ev Ablukada'nın konseri vardı sitelerinde. Allahım nasıl güzel bir şeydi o. Canavar Banavar'a da ergen öpücüğü yollamak istiyorum izninizle. Şey gibi hissettirdi geyikler falan "bekleyin kanka ya ben de geliyorum" diyip onlarla Taksim'de gezebilecekmiş gibi.

Yarın da ablam geliyor zaten. İstanbul'dan döndüğümden beri tamı tamına eğlenebilicem şükürler olsun ki.

Bu kadardı.

3 yorum:

Profösör dedi ki...

Ben de hem izmirliyim hemde istanbulluyum. keyif alacak o kadar değerler var ki...

Özge dedi ki...

İzmir çok sakin. İstanbul öyle değil. Hareketli. Birinde dinlenmek, diğerinde eğlenmek mümkün olsa keşke.

Profösör dedi ki...

"Melancholy" isimli videoyu ve bu videoya verdiğim başlığı düşünerek yorumlarınızı sayfamda bekliyorum. Merakımı bağışlayın lütfen..