18 Aralık 2011 Pazar

bize gerek

Çarparım kapıyı ve çıkar giderim. Verilecek hesabım yok benim, kaç kere söyledim.
Ben özgür kadınım ayaklarına yatmak istemem ama, ne yalan söyleyeyim, öyleyim.
Belki bir çay içerim yol üstünde. Simitçi bulunursa tabii herhangi bir köşede.
Simit için susam neyse, sen benim için öylesin dediğim günleri unut. Bunlar palavra, bunlar boş işler, büyüük bir kandırmacanın içindeyiz diye bağırırım yoksa yüzüne. -yüzüne bağrılmasından hoşlanmadığını bile bile. bak, büyük tehlike göze alıyorum, bilesin.-
Kedilere, köpeklere pas vermeden yürür giderim. Sevmediğimden değil de, ya yeni bir bağ kurarsam? Vallahi kaldırmaz yeni yükleri yüreciğim. Belki kuşlara yem atarım biraz, onlar zaten uçar giderler. Ben gitmelere alıştım, kalmak yok bundan sonra benim için. Hem harcamaya kıyamadığın hayatının koleksiyoncu ellere yar olması ne demek bilir misin?
Mahremiyet önemlidir önemlii(!) derlerken bakmışsın ki mahrumiyet sergisinin baş kahramanı oluvermişsin.

Gerek yok dedim mi, bilmem. Gerek yok beni yolcu etmene.
Çarparım kapıyı ve çıkar giderim işte.

Hiç yorum yok: